Quid censes in Latino fore?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Quibus ex omnibus iudicari potest non modo non impediri
rationem amicitiae, si summum bonum in voluptate ponatur,
sed sine hoc institutionem omnino amicitiae non posse
reperiri.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum,
quod.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Tria genera bonorum;: Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Haeret in salebra.: Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Bork: Nihilo magis.
Bork: Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Nihilo magis.: Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
Bork: Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.
Nihil sane.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens. Hoc simile tandem est? Duo Reges: constructio interrete. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Et quidem, inquit, vehementer errat; Quid de Platone aut de Democrito loquar? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ostendit pedes et pectus. Oratio me istius philosophi non offendit; Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Prioris generis est docilitas, memoria;

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente.